Kot bengalski jest zwierzęciem czułym i przywiązanym do opiekuna. Ma duży temperament, zrównoważony charakter, jest żywiołowy i niezwykle ciekawski. W odróżnieniu od swojego dzikiego przodka (felis bengalensis, zwanego azjatyckim lampartem) nie wykazuje agresji, jest łagodny i przyjazny. Hodowcy musieli się jednak mocno natrudzić, by wyeliminować z jego charakteru dzikie cechy. Pierwsze pokolenia bengali miały dość niewyrównany charakter – w miotach zdarzały się osobniki zarówno o „domowym” usposobieniu, jak i nieco dzikie oraz nieufne, mocno dominujące. Z czasem hodowla doprowadziła do złagodzenia i utemperowania charakteru kota bengalskiego. Dziś to przemiły i wesoły kot domowy – wierny towarzysz człowieka. Kot bengalski jest niezależny, ale bardzo towarzyski. Dość nieufny – obcych traktuje z dystansem i potrzebuje czasu, aby ich zaakceptować. Bardzo przywiązuje się do swojego opiekuna, szczególnie jeśli w domu nie ma innego kota. Budowanie więzi jest jednak procesem złożonym i czasochłonnym. Jeśli się powiedzie, to powstała więź będzie bardzo trwała, a naruszenie jej może negatywnie odbić się na kociej psychice.